Wednesday, July 13, 2011

25მარტი/99

დიდხანს ვიფიქრე, რომელი საათი იყო. საბოლოოდ დავასკვენი, რომ არის 16 საათი და 27 წუთი. ასეა რა. მე დღე სახლში ვარ და მთელი დღეა ვჭამ და ვჭამ. სასწავლი მაქვს ეკონომიკა, მაგრამ არა და არა. არაფრით არ სურს ჩემს ტვინს აითვისოს ისეთი მეცნიერების საფუძველი, რომელსაც დიდი და ხანგრძლივი ისტორია აქვს.
რაც შეეხება დანარჩენს...

ჩვენ ჩვენი დედამიწიანად ვუახლოვდებით 2000 წელს, მანამდე დარჩენილია ორასრაღაცა დღე. აი, მაშინ იქნება თუ იქნება. ცეცხლის წვიმა, წვიმის წვიმა, ბაყაყებისა და ხვლიკების ნიაღვარი, დიდი რაოდენობით დიდი

და პატარა მიწისძვრები, ქარიშხლები, ცუნამები, მეტეორიტები, კუდიანი ვარსკვლავები, მფრინავი თეფშები, აინები, მაინები, ჭიქები და საინები. და ეს ყველაფერი ერთად თავზე დაემხობა სრულიად გასაცოდავებულ, გამოფიტულ და მოხუცებულ მზისპლანეტელ დედამიწას.
ცოდოა, არა?!
დასკვნა:გამოყენებულია სტილისტიკური ხერხი-ირონია, ანუ ამას წინ სტილისტიკის ლექციას შევესწარი. საერთოდ, როგორც ასეთი, ლექციები დიმედროლის საუკეთესო შემცვლელებად მიმაჩნია.

No comments:

Post a Comment